Hebben we maandag genoten van de mooie natuur, dinsdag en vandaag stond er iets totaal anders op programma namelijk een bezoek aan een medisch centrum gesteund door Pikulan. Dokter Darmayanti zwaait daar de scepter. Deze, ik denk 70 jarige vrouw (wat moeilijk in te schatten) heeft onze diepste respect. In het medisch centrum kunnen wijkbewoners terecht als ze ziek zijn, er worden testen uitgevoerd zoals bloedprikken en bloeddruk opmeten en er wordt voorlichting gegeven over gezonde voeding, hygiene en geboortebeperking. Dit is erg nodig hier want men leeft echt bij de dag. Het is noodzakelijk om de mensen te leren dat als ze wat geld hebben zij daar dan geen bier of sigareten voor moeten kopen (wat overigens wel lekker is :)) maar vooruit moeten kijken en vooral moeten letten op de gezondheid van hun kinderen. Dus gebruik dat geld voor rijst, verse groente of fruit. En als iemand met bijvoorbeeld diarree zich meldt bij de dokter ontvangt deze medicijnen maar wordt er ook gekeken naar de thuissituatie en wordt er voorlichting gegeven over goede hygiene. Een soort van huisbezoek dus. Geweldig om te zien met hoeveel toewijding en tomeloze inzet mevrouw Darmayanti haar werk doet! Ook wordt er veel aandacht gegeven aan de zorg voor kleine kinderen. Vandaag brachten we een bezoek aan, wat wij in Nederland kennen als consultatiebureau. Kinderen worden er gewogen, moeders krijgen advies en allemaal met de bedoeling om de kindertjes gezond op te laten groeien. En je ziet dat het werkt want de kinderen zagen er allemaal goed en verzorgt uit. En ook hier werden we weer ontvangen met een brede glimlach en eten, veel eten. Het valt ons op hoe gastvrij iedereen is. In Nederland moet eerst de agenda getrokken worden als je langs wilt komen, hier is daar geen sprake van. Gewoon aanschuiven en mee-eten. Je bent altijd welkom ook al hebben ze zelf nog zo weinig. Tijdens ons bezoek aan de wijk waar het medisch centrum staat zagen we veel huisvlijt. Bewoners die in het open raam een klein winkeltje hebben ingericht en allerlei spullen verkopen. En alles kost geen drol: een loempiaatje koop je er voor een paar dubbeltjes, een pakje sigaretten voor 1,15 euro en er worden zelfs sigaretten per stuk verkocht. Die zijn in verhouding iets duurder dan een pakje en dat is slimme handel want dan heb je meer omzet. Knappe Indo's!! Van het medisch centrum reden we naar het Ereveld, een begraafplaats waar gesneuvelde soldaten liggen die gevochten hebben tegen de Japanners. Rijen witte kruisjes met daarop de naam, geboorte- en sterfdatum van de soldaat. Jonge mensen allemaal hoor, gemiddelde leeftijd van 24 jaar. Daar word je wel even stil van en doet je beseffen dat wij geluk hebben en dat zoiets verschrikkelijks nooit meer mag gebeuren. Het raakt ons allen diep! We rijden door naar het oude gedeelte van Semarang en stuitten op een chinees stadsgedeelte, een overblijfsel van langgeleden. Nieuwsgierig als we zijn stappen we uit de bus en lopen naar binnen. Verbazing alom bij het zien van de prachtige gebouwen, tempels en beelden in typisch chinese stijl en kleur. En alles top onderhouden. Hollands als we zijn werd het tijd voor een bakje koffie dus hup weer in de bus en op zoek naar een koffietentje met lekkere koffie. Dat viel nog niet mee, dus weet onze reisleider raad: uit de bus stappen en gewoon een wildvreemde voorbijganger vragen waar een bus vol Blanda (zo worden Nederlanders hier genoemd) koffie kunnen halen. Hup, de wildvreemde mee in de bus en hij wijst ons de weg naar een vervallen achteraf buurt waar je s'avonds niet alleen op straat durft maar wel met de gezelligste koffietent van heel Midden-Java met nog goede koffie ook! Heerlijk! Het is hier zinderend warm met zo'n 35 graden dus de Bintang terug bij het hotel smaakt super. En deze mooie dag wordt afgesloten met een diner in Hollandse stijl: gekookte aardappelen, groentes en vlees. Wat een welkome afwisseling na anderhalve week rijst eten!